Skanowanie bezdomnego

Trzeba zeskanować bezdomnego, a potem zrobić dla niego przelew. Taki nowoczesny sposób finansowego wspierania osób bezdomnych zaproponowała Brytyjczykom organizacja charytatywna Simon on the Streets, w taniej w przygotowaniu kampanii, zrealizowanej przez agencję Propaganda.

W grudniu, w okresie przedświątecznych zakupów i wzmożonej dobroczynności, na ulicach brytyjskich miast: Leeds, Huddersfield i Bradfordu pojawiły się tekturowe plansze z kodami QR – matrycowymi kodami kreskowymi wykorzystywanymi często w reklamach komercyjnych. Zeskanowane smartfonem kierowały na stroną internetową JustGiving, na której można było natychmiast online dokonać wpłaty na rzecz Simon on the Steets.

Kody QR na kawałkach tektury ustawiono na chodnikach, na stacjach metra – w miejscach chętnie zajmowanych przez żebrzących bezdomnych. Ścisły związek między datkiem a losem beneficjenta podkreślał m.in. sposób wyeksponowania tekturowych arkuszy – na posłaniu z koca, w bezpośrednim otoczeniu toreb foliowych i pustych butelek, kojarzących się z typowym „legowiskiem” osoby bezdomnej.

Bezpośrednia jałmużna ma mankamenty, które powstrzymują wielu potencjalnych ofiarodawców przed wsparciem żebrzących na ulicy. Może wywołać efekt odwrotny od zamierzonego czyli wzmocnić negatywne zachowania „beneficjenta” np. jego uzależnienie od alkoholu czy narkotyków. Przekazanie pieniędzy organizacji charytatywnej nie niesie ze sobą tych zagrożeń, natomiast ofiarodawca nie ma poczucia osobistego i natychmiastowego wpływu na los potrzebującego. Kampania „QR codes” godzi obie formy pomocy.

Misją założonej w Leeds organizacji Simon on the Steets jest udzielanie pomocy ludziom żyjącym na ulicy. Jej beneficjentami są w większości osoby pogrążone w nałogach i ocierające się o świat przestępczy. To „trudni” bezdomni, którzy nie rokują nadziei na resocjalizację i zmianę sposobu życia, wykluczani z programów innych instytucji pomocowych.
M. Dembińska