Smutek zza widelca

Kobieta i mężczyzna jedzą posiłek w ekskluzywnej restauracji. Po złożeniu zamówienia kelner zabiera klientów na zaplecze, gdzie w ciasnych zagrodach brudne, zaniedbane zwierzęta czekają na rzeźnika. Prawdopodobnie, gdyby wybór dania odbywał się w ten sposób – ze świadomością warunków hodowli – decyzja byłby dużo bardziej przemyślana. Jednak w przypadku bohaterki reklamy nawet taka świadomość nie wystarcza. Kobieta, mimo, że wie już jak traktowane są zwierzęta, wyznacza palcem świnię, którą z pełną odpowiedzialnością zdecyduje się zjeść. Spot organizacji Voiceless, the animal protection institute (Pozbawieni głosu – instytut ochrony zwierząt) ma na celu spopularyzowanie wiedzy na temat tego, jak wygląda produkcja. Twórcy starają się także zachęcić do podjęcia działania i zmienienia swoich nawyków.

Drugi film zrealizowany w ramach kampanii pokazuje wyniki autopsji drobiu. Lekarz przeprowadzający badanie przeznaczonej na sprzedaż porcji kurczaka stwierdza: połamane kości, przesunięte kręgi, paraliż, obecność czynników chorobotwórczych, zapalenie płuc, podrażnienie naskórka oraz inne zaburzenia będące wynikiem braku światła słonecznego.

Seria plakatów ukazuje zwierzęta zamknięte w nieodpowiednich warunkach dodatkowo ograniczane przez kraty w formie ogromnego widelca – symbol bezmyślnego konsumpcjonizmu zorientowanego na zysk, ale nie na jakość produktu. Kampania apeluje o wsparcie działań na rzecz polepszenia warunków hodowli zwierząt i działanie w zgodzie z normami moralnymi. Jej głównym hasłem jest zdanie „Factory Farming: The truth is hard to swallow” („Chów przemysłowy: Prawda jest trudna do przełknięcia”). Zarówno spoty jak i plakaty mają uświadomić konsumentom, jaką drogę przebywają produkty mięsne zanim trafią na stół. Koncentracja na maksymalizacji zysków i zmniejszeniu kosztów produkcji do minimum doprowadza do znacznych zaniedbań warunków sanitarnych. Informacje o praktykach powszechnie stosowanych przez właścicieli przedsiębiorstw rzadko docierają do społeczeństwa. Na świecie 10 miliardów zwierząt każdego roku cierpi w okrutnych warunkach zamkniętych ferm. Problemem jest fakt, że ludzie albo nie są świadomi, jak odbywa się produkcja mięsa, albo ignorują tę wiedzę i milczeniem przyzwalają na kontynuowanie niezdrowych praktyk.

Spoty powstały przy współpracy z różnymi agencjami medialnymi oraz niezależnymi, kreatywnymi twórcami takimi jak Tom Gibson z Film Construction, Stephanie Beattie, Method Studios, Sound Reservoir i Rafael May Music. Reklamy nie miały na celu szokowania, ale zainicjowanie procesu świadomych wyborów. Ruch Voiceless został założony w 2004 roku w Australii jako organizacja zrzeszająca osoby, które dzielą wspólną pasję i potrzebę pracy na rzecz ochrony praw zwierząt. Do grona członków stowarzyszenia należy między innymi znanym pisarz John M. Coetzee, i projektant Akira Isogawa.

Kampania organizacji Voiceless zabiegała o zwiększenie świadomości i wywołanie dyskusji na temat traktowania zwierząt, które same nie mają możliwości zabrania głosu. Jeden z ambasadorów ruchu Voiceless, Hugo Weaving mówi, że gdyby potraktował psa w taki sposób, jak często traktowane są zwierzęta hodowlane, prawdopodobnie byłby osądzony i ukarany. Prawa zwierząt domowych są stosunkowo dobrze zabezpieczone, natomiast nieodpowiednie warunki hodowania drobiu, świń, czy bydła są praktycznie ignorowane i powszechnie tolerowane.

Sandra Sych