W języku angielskim słowo „suck” ma co najmniej dwa znaczenia – oznacza fizyczną czynność ssania oraz „bycie do bani”. Sformułowanie to przeniosło się też do języka polskiego – coraz częściej, stosując kalkę językową, mówi się, że coś „ssie”. W obydwu językach jest też trzecie znaczenie – o podtekście seksualnym.

W tym kontekście zaskakująco i intrygująco brzmią wyznania amerykańskich osobistości w spocie zatytułowanym „#Stopsucking” („#Przestańssać”): Może i nie wyglądam, jakbym ssała, ale robię to, Ssałam w telewizji od 10 roku życia, Ssałam w ponad 90 krajach.

Sprawa wyjaśnia się, kiedy to odbiorca postawiony zostaje pod ścianą i poinformowany, że również to robił, prawdopodobnie nawet dzisiaj – okazuje się, że problematyczne ssanie związane jest… z użyciem plastikowych słomek.

W Stanach Zjednoczonych każdego dnia zużywana jest ich astronomiczna liczba – aż 500 milionów! Większość z nich ląduje w oceanie, zatruwając wodę i unicestwiając podwodny ekosystem. Około 71% ptaków morskich i 30% żółwi znajdowanych jest z plastikiem w żołądku. Umieralność w przypadku spożycia plastiku wynosi wśród fauny morskiej 50%.

Warto też pamiętać, że kiedy plastik przedostaje się do oceanu, dzieli się na coraz mniejsze części, tzw. mikroplastiki. Wielu uważa, że większość słomek dostaje się do oceanu z powodu pozostawienia na plaży, chodniku czy ulicy lub też wypadnięcia z łodzi, kosza na śmieci albo śmieciarki. Następnie powiew wiatru lub sztorm przenoszą zagubione plastikowe rurki w objęcia fal.

Według organizatorów, najwyższy czas zacząć traktować ten problem z pełną powagą – jeśli nic się nie zmieni, do 2050 roku w oceanie będzie więcej plastiku niż ryb…