Drzewo Roku 2023 – rozpoczynamy głosowanie!

Przez cały czerwiec 16. drzew z całej Polski – dęby, cisy, buki, kasztanowiec, brzoza, lipa i sosna – będzie rywalizowało w konkursie Klubu Gaja o tytuł Drzewa Roku 2023. Celem plebiscytu jest zwrócenie uwagi na ciekawe, wiekowe drzewa jako ważne elementy dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, które powinniśmy otoczyć opieką i zachować dla przyszłych pokoleń. Wygra to drzewo, które zdobędzie najwięcej głosów internautów. Głosować można na www.drzeworoku.pl

Tegoroczna 13. edycja konkursu Drzewo Roku Klubu Gaja zgromadziła ponad 40 zgłoszeń drzew z całej Polski, które od pokoleń są częścią lokalnej społeczności, przyrody, kultury i historii. Drzewa jako rośliny długowieczne wymagają czasu aby osiągnąć pełnię swoich walorów przyrodniczych i krajobrazowych, dlatego tak ważne jest, by je zachować dla przyszłych pokoleń. Wśród 16. finalistów wybranych przez jury konkursowe w pierwszym etapie konkursu mamy drzewa – świadków historii, drzewa z legendą, drzewa, które dają ciszę, spokój i przestrzeń, a także inspirują do podejmowania różnych inicjatyw ekologicznych, drzewa uratowane przed wycinką i te, o których ochronę miłośnicy drzew ciągle jeszcze walczą, doceniając ich znaczenie i wartość.

– Mamy obecnie niezwykły czas – komentuje Jacek Bożek, szef Klubu Gaja. – Zawierucha wojenna, polityczna i ekonomiczna powodują poczucie niepewności i pytania o przyszłość. W takich momentach często zapominamy o rzeczach i sprawach, które zawsze mają znaczenie w naszym indywidualnym i zbiorowym życiu. Należą do nich bez wątpienia spokój i radość serca, wyciszenie, troska o najbliższych i ich przyszłość czy potrzeba wewnętrznej refleksji. To właśnie dostajemy od, nic w zamian nie oczekujących, drzew i całej przyrody. Niech 16 naszych finalistów stanie się symbolem naszej miłości i zrozumienia dla nieoddzielnego od na świata przyrody i nieustawania w jego ochronie przed nami samymi. Oraz głosujmy, bawiąc się przy tym i ucząc.

– Jak co roku o wygranej w konkursie zadecydują internauci, a zwycięzca będzie reprezentował nasz kraj w konkursie europejskim w 2024 roku – przypomina Jolanta Migdał, koordynatorka konkursu Drzewo Roku. – Głosujemy przez cały czerwiec na stronie www.drzeworoku.pl, tam też znajdziemy zdjęcia i historie wszystkich finałowych drzew oraz szczegółowe zasady głosowania. Pamiętajmy, że możemy oddać tylko jeden głos z jednego adresu e-mail. Koniecznie trzeba potwierdzić go potem na swojej skrzynce pocztowej. Ostatni tydzień głosowania jest tajny, także nie będziemy widzieli, ile głosów mają poszczególne drzewa, a zwycięzcę ogłosimy już 1 lipca o godzinie 12.00.

Wśród 16. finalistów biorących udział w głosowaniu znalazły się drzewa:

1. Buk im. Tadeusza Andruszkiewicza w Słębowie (gm. Żnin, woj. kujawsko-pomorskie) – 200-letni buk rośnie na boisku szkolnym i jest najbardziej charakterystycznym miejscem we wsi. Mieszkańców i licznych turystów przyciąga swą urodą o każdej porze roku. Z inicjatywy tutejszej społeczności szkolnej drzewu nadano imię̨ Tadeusza Andruszkiewicza, pierwszego powojennego dyrektora szkoły w Słębowie.
2. Dąb z Lasu Kuźnickiego, Wrocław (woj. dolnośląskie) – drzewo jest dumą mieszkańców i znakiem rozpoznawczym osiedla Kuźniki. Dzieci z osiedlowych przedszkoli i szkół odwiedzają je podczas wycieczek przyrodniczych. Po aktach wandalizmu jakie miały miejsce w lesie, mieszkańcy postanowili chronić drzewo i podjęli szereg działań mających na celu objęcie go ochroną pomnikową.
3. Sosna na szczudłach w Wełeczu (gm. Busko-Zdrój, woj. świętokrzyskie) – nazywana jest także „sosną kroczącą”. Jej pień wyrasta ok. 3 metrów nad ziemią, wsparty na „szczudłach” z korzeni, pod którymi może się zmieścić nawet kilka osób Rośnie w Miejscu Pamięci Narodowej. To tutaj na terenie byłej piaskowni hitlerowcy w czasie II wojny światowej dokonywali masowych egzekucji, rozstrzelano tu ponad dwustu Polaków.
4. Para Dębów Malwa & Miłosz w Warszawie (woj. mazowieckie) – dęby, będące zdaniem dendrologów pozostałością prehistorycznego boru kontynentalnego, zostały uratowane przez mieszkańców przed wycinką i stały się symbolem losu miejskich drzew. Obrona drzew trwała blisko dwa miesiące, zintegrowała lokalną społeczność i zmobilizowała do dalszego działania.
5. Brzoza Jadwiga w Zawadach Oleckich (gm. Kowale Oleckie, woj. warmińsko-mazurskie) – 100-letnia brzoza to ulubione drzewo Pani Anny, która stara się o objęcie go ochroną pomnikową. A tak o Jadwidze pisze dr hab. Jakub Dolatowski, współautor monumentalnego podręcznika Dendrologia: „… jedna z większych w Polsce brzóz […], druga (!) pod względem grubości w naszym kraju wedle aktualnego Rejestru Polskich Drzew Pomnikowych”.
6. Dąb Brwinosław w Brwinowie (gm. Brwinów, woj. mazowieckie) – 340-letni okazały dąb szypułkowy jest najstarszym drzewem na terenie gminy Brwinów, sięgającym czasów króla Jana III Sobieskiego. Od pokoleń jest świadkiem ważnych wydarzeń dla lokalnej społeczności i łącznikiem między przeszłością a teraźniejszością. Jego liście znajdują się w herbie gminy.
7. GreenCis w Bydgoszczy (woj. kujawsko-pomorskie) – 100-letni cis rośnie w ogrodzie przedszkola. Z tej okazji najmłodsi nadali mu oryginalne imię, które łączy się z nazwą placówki. Drzewo jest tematem wielu zajęć dla przedszkolaków. Pod jego koroną odbywają się festyny rodzinne, konkursy ekologiczne i obchody Święta Drzewa.
8. Dąb Powstańców w Murawinie k/Szczecna (gm. Daleszyce, woj. świętokrzyskie) – z dębem związana jest legenda, wg której zostali pod nim pochowani czterej powstańcy z 1863 r., którzy brali udział w potyczce w pobliskich Ujnach. 200 metrów od drzewa znajduje się obelisk upamiętniający stoczoną nieopodal inną bitwę Powstania 1863 r. pod Hutą Szczeceńską, która była jedną z większych, zwycięskich bitew końcowej fazy Powstania Styczniowego.
9. Dąb Blüchera i Napoleona (Ostródzianin) w Ostródzie (gm. Ostróda, woj. warmińsko-mazurskie) – drzewo stało się dla mieszkańców Ostródy symbolem walki o przyrodę i pamięć historyczną. W związku z Mistrzostwami Europy w Piłce Nożnej w 2012 roku, w miejscu, gdzie rośnie drzewo miała przebiegać trasa ekspresowa łącząca Warszawę z Gdańskiem. Dąb miał pójść pod topór. Taki stan oburzył mieszkańców Ostródy, którzy swoją determinacją doprowadzili do zmiany przebiegu trasy i ocalenia drzewa.
10. Lipa Sława w Porszewicach (gm. Pabianice, woj. łódzki) – rośnie w samym sercu Parku Wiejskiego Porszewice, który jest największym w województwie łódzkim parkiem wiejskim. Od dwóch lat mieszkańcy podejmują różnorodne działania na rzecz ochrony tego zapomnianego i zagrożonego wpływem bezwzględnego biznesu miejsca, m.in. starają się przedstawić światu historię i piękno parku, a Sława stała się jednym z jego symboli.
11. Dąb Syryusz w Bystrej Podhalańskiej (gm. Bystra -Sidzina, woj. małopolskie) – z dębem związana jest miłosna legenda o prostej dziewczynie Karolci i młodym paniczu, który pojechał na wojnę i zostawił swojej ukochanej owoc dębu. Karolcia czekała na swojego ukochanego, jednak panicz już nigdy się nie pojawił.  W rozpaczy zakopała żołędzia, z którego wyrosło piękne drzewo. Po dzień dzisiejszy pod dębem spotykać można pary zakochanych, które wierzą, że moc płynąca z dębu zapewni ich związkom miłość i wierność.
12. Cis Donnersmarcka w Kaletach (gm. Kalety, woj. śląskie) – 600-letni cis otrzymał swoje imię na cześć dawnego właściciela lasów świerklanieckich, rodu Donnersmarcków, którzy zadbali o drzewo już ponad 100 lat temu. W 1930 roku cis został objęty ochroną prawną. Obecnie włodarze miasta starają się ponownie przywrócić jego znaczenie w lokalnej turystyce. Wokół Cisa została utworzona ścieżka edukacyjna, a jego wizerunek został wprowadzony na Znaczek Turystyczny.
13. Kasztanowiec Jeżyk w Toruniu (woj. kujawsko-pomorskie) – drzewo rośnie w sercu dawnych historycznych ogrodów i sadów toruńskich, a obecnie SP nr 6. Przy żadnym innym drzewie w całym mieście nie dzieje się tak wiele dobrych i pożytecznych inicjatyw ekologicznych, sportowych i kulturalnych. Jest to z pewnością najbardziej doceniany w Toruniu i dostrzegany na co dzień – pomnik przyrody.
14. Dęby Adam i Ewa w Olsztynie (woj. warmińsko-mazurskie) – dęby rosną na skraju Olsztyna, w pobliżu Lasu Miejskiego na Niedźwiedziu. Od dwóch lat mieszkańcy podejmują różnorodne działania, aby ochronić dęby i teren wokół nich, m.in. zbierają podpisy poparcia dla inicjatywy ustanowienia ich pomnikami przyrody, zlecają ekspertyzy dendrologiczne, ustanawiają Święto Niedźwiedzia, które obchodzone jest co roku 10 maja. Wierzą, że uda im się ocalić te piękne drzewa dla przyszłych pokoleń.
15. Dąb Franek w Sroczewie (gm. Książ Wielkopolski, woj. wielkopolskie) – to najokazalszy z „Dębów sroczewskich” rosnących nad brzegiem rzeki Warty, na obszarze Natura 2000 Ostoja Rogalińska. Swoje imię otrzymał na cześć księdza Franciszka Ksawerego Hubnera, który podjął myśl zorganizowania czytelnictwa ludowego, co przyczyniło się do powstania już w 1843 r. biblioteki publicznej w Książu Wlkp.
16. Buk „Serce Ogrodu” w Arboretum Wojsławice (gm. Niemcza, woj. dolnośląskie) – 200-letni buk rośnie w centrum zabytkowego parku i jest jednym z bardziej rozpoznawalnych drzew rosnących w tym miejscu. Imponuje majestatem i intryguje nietypowo uformowanym, zgrubiałym pniem, szeroko rozpostartymi konarami i intensywnym, purpurowym zabarwieniem liści. W cieniu jego wielkiej korony nadal spotykają się pasjonaci – tak jak 100, czy 200 lat temu – zjednoczeni podziwem dla Natury.

ZAGŁOSUJ NA DRZEWO ROKU 2023 >>>

Konkurs Drzewo Roku Klubu Gaja ma na celu promowanie postawy szacunku dla przyrody oraz wyszukanie przykładów ciekawych i trwałych związków pomiędzy kulturą i historią lokalnej społeczności, a drzewem, które jest przez nią szczególnie doceniane. Organizowany już od 13 lat, z roku na rok cieszy się coraz większą popularnością.