Społeczny autobus w Londynie

Nowy projekt słynnego londyńskiego piętrusa to prawdopodobnie najbardziej przyjazny społeczeństwu autobus na świecie.

Klasyczne londyńskie autobusy, tzw. Routmastery wycofano z produkcji kilka lat temu, przede wszystkim dlatego, że nie spełniały wymagań narodowego programu do walki z dyskryminacją osób niepełnosprawnych.
Sentyment wziął jednak górę, a legendarne krążowniki w nowej aranżacji powróciły triumfalnie na miejskie ulice początkiem 2012 roku – w odnowionym kształcie.

Twórcami współczesnego projektu autobusu są specjaliści ze studia Thomas Heatherwicka, jego produkcją zajmie się firma Wrightbus z Irlandii Północnej. Przywrócenie uwielbianych przez Londyńczyków pojazdów na ulice miasta było jednym z ważniejszych punktów manifestu wyborczego Borisa Johnsona, burmistrza Londynu. Nowy projekt wart jest uwagi, ponieważ stanowi symbiozę wielowymiarowych potrzeb społecznych oraz nowoczesnego designu, łącząc przy tym tradycję z nowoczesnością. Nowe autokary przypominają klasyczny model pod względem koloru karoserii, posiadają również dwie kondygnacje oraz tylną platformę – dzięki której można wsiadać i wsiadać z autobusu nie tylko na przystankach. Uwzględnia on także współczesne postawy społeczeństwa angielskiego odnośnie ekologii czy problemów osób niepełnosprawnych, które zmieniły się znacząco od lat 50’, kiedy projektowano pierwowzór pojazdu.

Silnik nowego Routmastera spala o 40 procent mniej paliwa niż inne autobusy tego rodzaju, wytwarza ponad połowę mniej dwutlenku węgla podczas jazdy. To zasługa ekipy 25 inżynierów pracujących nad jego silnikiem dla Wrightbus. Trzy pary drzwi, dwie prześwietlone „klatki schodowe”, wstęgi panoramicznych okien oraz skala przestrzeni dostępnej dla podróżnych zapewniają wygodę poruszania się po autobusie, wsiadania i wysiadania z niego jak również podziwiania widoków. Środkowa para drzwi ma służyć osobom niepełnosprawnym.

Zastosowane rozwiązania niwelują równocześnie przykre wrażenie bycia zamkniętym w klaustrofobicznej „puszce” na rzecz pożądanego poczucia wolności i swobody. Każdy detal wystroju wnętrza autokarów podporządkowany jest zasadzie użyteczności. Kolorystyka oraz faktura siedzeń mają na przykład za zadanie maskować przyszłe zabrudzenia (jak chociażby plamy kebabowego sosu na oparciach), których nie da się uniknąć w środkach masowego transportu publicznego.

Co więcej, produkcja autobusu na masową skalę, ma wg. Johnsona zainspirować władze innych miast w Wielkiej Brytanii do troski o transport publiczny i przyczynić się do stworzenia wielu nowych miejsc pracy. Wśród komentarzy Londyńczyków odnośnie projektu głosy krytyki mieszają się z wyrazami zachwytu. Opinie mieszkańców innych metropolii na świecie najlepiej odzwierciedla zdanie mieszkańca Mexico City: (…) Wiele dałbym za to, aby władze mojego miasta tyle uwagi i zachodu przywiązywały do jakości i estetyki transportu publicznego w moim mieście.

Siedem egzemplarzy nowoczesnego autobusu z numerem 38 trafiło w 2012 na ulice miasta, by można było prototyp przetestować w praktyce. Autobus można było podziwiać także w roli eksponatu na wystawie prac studia Heatherwick pt. „Designing the Extraordinary” w Muzeum V&A w Londynie, od 31 maja do 30 września 2012. Jeśli Routmaster przejdzie pomyślnie wszystkie testy, na stałe pojawi się na ulicach Londynu już w tym roku.

Justyna Wdowiak

Nazwa projektu:
New bus for London (Nowy autobus dla Londynu)

Zasięg:
Londyn

Autorzy:
Heatherwick Studio we współpracy z Wrightbus

Data:
02/2012