Siniaki znikają i wracają

Makijaż rozmazuje się, widoczne ślady pobicia znikają, ale na ich miejscu momentalnie pojawiają się nowe. Kobieta przed lustrem próbuje je usunąć – bezskutecznie. Pojedyncze rany po kilku dniach się goją, ale przemoc domowa nie znika tak szybko, jak sine krwiaki. Rzadkie są przypadki, gdy znika zupełnie.

Poruszająca scena, wraz z towarzyszącym jej coverem utworu „Mercy Street”, stanowiła kreację kampanii, przeprowadzonej we wrześniu w Stanach Zjednoczonych. Jednym z celów akcji było zwrócenie uwagi na cykliczność aktów przemocy, jakiej doświadczają ofiary agresji w rodzinie oraz na to, że bierne oczekiwanie na zakończenie tego błędnego koła rzadko przynosi rezultaty – „It rarely stops” („To rzadko się kończy”). W przygotowanym przez agencję Y&R Chicago przekazie kampanii bezpośrednio wskazana została także będąca jej nadawcą instytucja, do której mogą się zgłaszać osoby poszkodowane.

W świetle statystyk, 6 na 10 Amerykanów zna osobiście kogoś, kto doświadczył przemocy domowej, a 33 miliony osób deklaruje, że co najmniej raz było jej ofiarą, co daje 15% populacji wszystkich pełnoletnich mieszkańców USA. Dla porównania, według badań CBOS ofiarą aktów agresji w rodzinie było 9% badanych Polaków.

Będąca pomysłodawcą kampanii National Domestic Violence Hotline (Krajowa Gorąca Linia dla Ofiar Przemocy Domowej), działa od 15 lat, 24 godziny na dobę, przez 7 dni w tygodniu. Pracownicy linii posługują się dwoma językami – angielskim i hiszpańskim, jednak dzięki usługom tłumaczy możliwa jest rozmowa w 170 językach świata. Miesięcznie za pośrednictwem NDVH odbywanych jest około 21 tysięcy rozmów z samymi poszkodowanymi lub świadkami stosowania tego rodzaju przemocy. Jest to jedna z najbardziej rozpoznawalnych w społeczeństwie amerykańskim dróg pomocy skierowanych do ofiar przemocy w rodzinie – w 2006 roku słyszało o niej ponad 70% osób, których ten problem w jakimś stopniu dotyczy bądź dotyczył w przeszłości.
E. Janota