Prześladowani terroryści

Dwóch zamaskowanych mężczyzn siedzi w ciemnym pomieszczeniu. Wypowiadając na przemian zdanie po zdaniu, mówią kim są. Okazuje się że to wyjęci spod prawa przestępcy, zagrażający stabilności swojego kraju, a nawet świata.

Po krótkim wstępie, przechodzą do przedstawienia żądań. Chcą natychmiastowego zwolnienia z więzienia swoich ziomków oraz zaprzestania oczerniania i prześladowań, które, jak się dowiadujemy, mają miejsce w ponad 90 krajach świata. W tym momencie w spocie następuje zwrot. Obaj mężczyźni wstają, chwytają się za ręce i wygłaszają ostatnie żądanie: "Stop treating us like terrorist" ("Przestańcie traktować nas jak terrorystów"), po czym zdejmują maski z twarzy. Potwierdzają się tym samym wcześniejsze podejrzenia, wynikające ze stawiania dość nietypowych warunków. Bohaterowie spotu to wbrew pierwszemu wrażeniu nie groźni kryminaliści, a osoby homoseksualne zmuszone ukrywać swoją orientację. Jak się można dowiedzieć z hasła pojawiającego się na końcu kampanii: "In 4 of every 10 countries homosexuality is punishable with a prison sentence or even the death penalty" ("W każdym z 4 krajów na 10, homoseksualizm podlega każde więzienia lub nawet śmierci"), "Help us to make that change" ("Pomóż nam to zmienić").

Kampanię dla hiszpańskiego oddziału Amnesty International (AI) – znanej na całym świecie organizacji walczącej o prawa człowieka, zrealizowała agencja Contrapunto BBDO. W ten sposób, AI stara się przypomnieć, że nie wszędzie homoseksualna orientacja jest tolerowana, a co więcej w wielu miejscach prawo przewiduje za nią kary równie surowe, jak w przypadku groźnych przestępstw. Stąd wyraźne nawiązanie do terroryzmu zarówno w spocie jak i tytule kampanii, na który składa się tylko jedno słowo: "Terrorists" ("Terroryści"). Ma to być gest solidarności z osobami homoseksualnymi, które są prześladowane we własnych krajach, oraz próba zwrócenia uwagi opinii publicznej w państwach zachodnich na ten problem, głównie dzięki odniesieniu się do dwóch skrajności. Po jednej stronie budzący grozę przestępcy, a po drugiej, dwoje bliskich sobie ludzi, mających w pełni pokojowe zamiary.

Maciej Zubel