Dwie minuty w skórze uciekiniera

2 minuty i 10 sekund – tyle wystarczy, aby wyraźnie poczuć atmosferę nieustannej walki o przetrwanie.

Ciągłe napięcie i ucieczka przed kolejnymi napastnikami. A to wszystko spotęgowane użyciem kamery przymocowanej do głowy bohatera, dzięki czemu kolejne wydarzenia obserwowane są z jego perspektywy. Bohaterem tym jest pies, a miejską dżunglą, w której próbuje przeżyć – Mumbaj. Pies jest jednym z 250 tys. bezpańskich psów zamieszkujących miasto, zaś akcja przedstawiona w spocie to jego codzienność. Nie ma tutaj happy endu, co jednoznacznie wskazuje na adopcję przez odbiorcę jako jedyny możliwy ratunek.

Film znakomicie oddaje też specyficzne realia indyjskiego miasta. Podczas gdy w polskich kampaniach promujących adopcję zwierząt kładzie się nacisk na ich potrzebę miłości i przynależności, tutaj bezpańskość psów wiąże się z bezpośrednim zagrożeniem ich życia. Największym niebezpieczeństwem są zaś mieszkańcy miasta, jako że w trakcie swojej tułaczki pies natrafia na kolejnych ludzi którzy nieustannie go atakują. Taki zabieg, wywołujący u widzów poczucie odpowiedzialności i chęci zadośćuczynienia za doznane przez zwierzę krzywdy może zachęcić do wzięcia udziału w akcji, zarówno poprzez adopcję jak i wsparcie twórców kampanii. Organizacja World For All Animal Care & Adoptions, której siedziba znajduje się właśnie w Mumbaju zajmuje się bowiem nie tylko nakłanianiem ludzi do przygarniania zwierząt, ale również ratowaniem ich z ulicy, leczeniem oraz sterylizacją.

Więcej informacji o organizacji można znaleźć na stronie: http://www.worldforall.co/.