Oświęcim w rytmie pop

Radosny taniec żydowskiej rodziny w rytm znanego przeboju Glorii Gaynor „I will survive” (Przetrwam)… na terenach obozów Auschwitz i Dachau jest głównym i zarazem wzbudzającym najwięcej emocji elementem projektu „Dancing Auschwitz” autorstwa Jane Korman, córki Adolka Kohna, byłego więźnia obozu w Oświęcimiu.

Na całość składają się trzy filmy oraz seria zdjęć. Drugi z filmów to stare rodzinne wideo z pikniku w lesie, w którym biorą udział rodzice wraz z małą Jane i przyjaciółmi, również Żydami, którym udało się przeżyć pobyt w obozach koncentracyjnych. Zgromadzeni bawią się i tańczą- artystka podłożyła pod klip piosenkę Leonarda Cohena „Dance me to the end of love”. Reszta filmu powstała podczas podróży do Europy 89-letniego Kohna i jego rodziny, mieszkających na stałe w Australii. Na trzecim filmie Adolek Kohn zwiedza z młodszymi pokoleniami obóz koncentracyjny, w którym przebywał. Motto cyklu zdjęciowego to zdanie wypowiedziane przez niemieckiego filozofa i socjologa Theodora Adorno: „Sztuka musi istnieć nawet po Auschwitz”.

Wideo, na którym ocalały z Holocaustu mężczyzna tańczy wraz ze swoją rodziną kręcone było w Oświęcimiu, Dachau, Theresienstadt (czeski Teresin) oraz przed kilkoma polskimi synagogami. Wszyscy w nim występujący mają naszyte na piersiach gwiazdy Dawida. Kohn pojawia się w pewnym momencie w koszulce z napisem „Survivor”, unosząc dwa palce w zwycięskim geście.

Gdy oprowadza swoich potomków po obozie koncentracyjnym w Polsce, wypowiada zdanie, które można uznać za wyjaśnienie sensu całego przedsięwzięcia – „Gdyby ktoś mi wtedy powiedział, że przyjadę tutaj sześćdziesiąt kilka lat później z wnukami, powiedziałbym mu ‘O czym ty mówisz?’. A teraz jesteście tu. To naprawdę historyczny moment”.

„Dancing Auschwitz” było wystawiane w australijskich galeriach. Całość można zobaczyć na stronie artystki.
A. Postek

Nazwa projektu:
Dancing Auschwitz

Zasięg (kraj/kraje):
Australia/Polska/Niemcy/Czechy

Autor:
Jane Korman

Data:
12/2009