Lepiej oswoić smoka, niż z nim walczyć

W pewnym potężnym królestwie mieszkańcy mogli spędzać czas ze smokiem. Przynosiło im to wiele radości, a niektórzy z nich przedkładali jego towarzystwo nad pracę i dbanie o rodziny. Z towarzysza zmienił się we wroga publicznego, uznano bowiem, że powoduje tylko problemy. Najpierw wygnano go z królestwa, a kiedy okazało się, że mieszkańcy dalej chcą się z nim spotykać, wypowiedziano mu wojnę. Wokół szalała zbrodnia i korupcja, nikt nie radził sobie z eskalacją terroru. Nawet najmniejsze dowody na zabawę ze smokiem powodowały poważne konsekwencje, ale nie odstraszało to mieszkanców królestwa przed podejmowaniem ryzyka. Król przeznaczył ogromny majątek na walkę z nieprzyjacielem, ale im dłużej trwały walki, tym więcej ofiar przynosiły, a smok stawał się coraz groźniejszy. Po latach zmęczony król i poddani postanowili zakończyć wojnę i pogodzić się z istnieniem smoka. Zrozumieli, że pod kontrolą królestwa smok nie będzie tak groźny, a prawo umożliwiające zabawę ze smokiem rozwiąże wiele z problemów. Król doszedł do tego, że walka o świat bez smoka jest utopią, ale świat bez ciepienia i przemocy jest możliwy.

Bajka dotyczy… narkotyków i apeluje o zmianę dotychczasowej polityki wobec nich. Starannie wykonana animacja prezentuje stanowisko Global Commission on Drug Policy (Globalna Komisja ds. Polityki Narkotykowej), która jest zdania, że międzynarodowa walka z narkotykami przyczynia się do wzrostu handlu bronią i ludźmi, zwiększa udział mafii w życiu lokalnych społeczności, przyczynia się do eskalacji przemocy i zwiększenia profitów z nielegalnego obrotu pieniędzmi, nie zmniejsza za to liczby osób uzależnionych od narkotyków. Podkreśla ponadto, że w żadnym państwie, pomimo różnych środków skierowanych do walki z substancjami odurzającymi, nie udało się ich wyeliminować. 

Przekorna kampania ma skłonić do dyskusji nad proponowanym przez organizację programem przeciwdziałania narkotykom, którego głównym celem byłaby minimalizacja szkód jakie wywołują, w zamian postulowanej obecnie eliminacji ich z życia społecznego.

Aleksandra Chudziak