Kulisy akcji „Nie Czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka?”

Pierwszy Plebiscyt Czytelników Portalu Kampaniespołeczne.pl uważamy za zamknięty. Najwięcej głosów uzyskała inicjatywa „Nie Czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka?”. Akcja została przeprowadzona tzw. własnym sumptem przez kolektyw QlubXsiążkowy. Zapytaliśmy Monikę Czaplicką, rzeczniczkę przedsięwzięcia, jak powstawał pomysł na akcję, jak wyglądała jego realizacja oraz czy prawdziwych bibliofobów przekona zaczytana Kazimiera Szczuka.

Wasza inicjatywa społeczna uzyskała najwięcej głosów w Plebiscycie Czytelników Portalu Kampaniespołeczne.pl. Co to dla Was oznacza?

Bardzo ważne jest dla nas to, że konkurs oparty był na głosowaniu czytelników portalu kampaniespoleczne.pl. Jest to dla nas sygnał, że nasza akcja ma duże poparcie wśród aktywnych i zaangażowanych internautów – jest to sukces naszej strategii internetowej. Tytuł, który otrzymaliśmy, napewno zmusi nas do jeszcze większej pracy. Jest też wiadomością dla nas, że akcja się podoba, a nie ma nic przyjemniejszego dla twórców, niż pochwały dla ich dzieła.

Jak kiełkował pomysł na akcję? Co chcieliście przekazać i co było dla Was najważniejsze przy wyborze strategii i przy tworzeniu kreacji printów?

Początkowo chcieliśmy reklamować nasz QlubXsiążkowy, ale z czasem akcja zaczęła rosnąć, bo kolejne osoby mówiły, że to świetny pomysł i że chcą sięprzyłączyć do naszych działań. Kiedy rozpoczęliśmy współpracę z Kazimierą Szczuką i Sylwią Chutnik, uznaliśmy, że kalendarz z fajnymi zdjęciami to dobry pomysł na promowanie czytelnictwa. Udało się nam znaleźć sponsora – firmę Ag-Complex – a do czasu kiedy stworzyliśmy projekt graficzny mieliśmy już więcej niż 12 zdjęć. Było nam bardzo szkoda nie wykorzystać taki nteresujących ujęć, stąd postanowiliśmy stworzyć wystawę. Wystawa rośnie, więc będziemy musieli opracować kolejne strategie wykorzystania tych zdjęć.

Kluczem naszej strategii jest różnorodność. Chcemy pokazać czytelników jako osoby, które są różnej płci, koloru skóry, zawodu, orientacji, w różnych sceneriach i z różnymi książkami. Stąd pojawienie się Jeża Jerzego czy Koziołka Matołka (Pawła Althamera). Staramy się też być dość zakręceni w tym, co robimy, bo mamy dość poważnych akcji na poważne tematy i chcemy pokazać, że można mówić o wielu rzeczach w sposób wesoły, z przymrużeniem oka czy po prostu w sposób mniej standardowy.

Czego nauczyliście się przeprowadzając akcję społeczną? Co moglibyście poradzić kolektywom, które chciałyby zaangażować się w realizację podobnych inicjatyw „własnym sumptem”?

Wszyscy członkowie Grupy Twórczej QlubXsiążkowy mają za sobą już doświadczenie w działalności w organizacjach pozarządowych. Tym razem stało przed nami jednak wyzwanie zupełnie innej natury niż codzienna działalnośćw NGOsach. Przeprowadzanie kampanii społecznej to duże wyzwanie, ale też ogromna przyjemność.

Najtrudniejsze jest dla nas wypracowanie konsensusu, ponieważ jesteśmy silnymi osobowościami, często z różnymi zdaniami. Pozatym oczywiście kwestie budżetu, szukania sponsorów, prowadzenia odpowiedniej promocji, ustalanie strategii oraz codzienne działania – odpowiadanie na maile, pisanie informacji prasowych, edytowanie strony wwwi fan page, umawianie sesji, pozyskiwanie kolejnych gwiazd, szukanie i rezerwowanie miejsc na wystawę.

W tego typu działaniach robi się wszystko od pomysłu, aż np. po osobiste powieszenie wystawy. To długi proces, ale trudno porównać satysfakcję z ukończonego projektu z czymkolwiek innym.

Jeśli mam coś poradzić od siebie, to zdecydowanie najważniejszy jest dystans do całego projektu i znajdowanie w tym wszystkim radości i zabawy. Będzie ciężko, wiele ludzi się wykruszy lub nie dotrzyma słowa, ale koniec końców robimy to, bo sprawia nam to przyjemność, bo jest to dla nas ważne i możemy w ten sposób pomóc innym. Myślcie o tym, kiedy będziecie chcieli zamordować współorganizatorów akcji. Przynajmniej ja tak robię.Najważniejsza jest wytrwałość – reszty można się nauczyć.

Promowane przez Was kreacje prezentują twórców, literatów, publicystów, którzy stanowią z pewnością atrakcyjne zestawienie dla pewnej grupy czytelników. Jak natomiast zachęcić do czytania zagorzałych bibliofobów, dla których te twarze mogły okazać się nowe?

Założenie różnorodności w naszej kampanii oznacza również, że wybieramy na bohaterów postacie z wielu dziedzin. Dzięki temu możemy dotrzeć doróżnych osób – tych, którzy znają gwiazdy z portali plotkarskich i tych,którzy interesują się np. sztuką niszową. Nie chcemy zamykać się w pewnym kręgu twórców i literatów, dlatego mamy piosenkarzy, aktywistów społecznych, artystów. A przecież to dopiero początek naszej akcji – jeszcze tyle osób możemy zaprosić (co zamierzamy uczynić).

Naszym założeniem nie do końca jest przekonywać bibliofobów do czytania – to niestety rzecz, którą wynosimy z domu i bardzo trudno zmienić taką postawę, nawet akcją jak nasza. Zależy nam bardziej na promowaniu wartości czytelnictwa, zwrócenie uwagi na alarmujące statystyki nieczytania oraz na zmianie wizerunku mola książkowego.

Chcemy, żeby książki stały się modne, również jako atrybut seksualny, oraz aby ludzie uważali, że czytanie, wbrew pozorom, może być zajęciem grupowym i społecznym – kluby czytelnicze, spotkania znajomych i rozmawianie o książkach, czy nawet wspólne czytanie jako gra wstępna – chcemy promować książki w różnych sytuacjach.

Zamierzacie kontynuować Waszą akcję?

Akcja cały czas jest kontynuowana. Robimy kolejne sesje zdjęciowe, przygotowujemy się do ruszenia z naszą wystawą w Polskę. Kiedy tylko poprawi się pogoda mamy w planach interesujące wydarzenia i happeningi. Cały czas odbywa się QlubXsiążkowy, który łączymy z różnymi eventami – tak jak pod koniec stycznia wymienialiśmy się książkami, tak w marcu, w ramach Festiwalu Rewolucje Kobiet będziemy mieli nie tylko spotkanie klubu, ale również warsztaty pisarskie dla zainteresowanych. Przygotowujemy również spoty reklamowe, ale na razie nie będę zdradzać niczego więcej.

Wiosenny Atak Frontalny w przygotowaniu, więc na pewno będzie o nas jeszcze głośno – musimy tylko wygrzebać się trochę z tego snu zimowego w jaki wpadliśmy przez święta i ten mróz.

Dziękuję za rozmowę.
M. Świejkowski