Uściski za darmo

Walka o akceptację społeczną osób dotkniętych przez HIV/AIDS stanowi, obok prewencji, główną oś działań podejmowanych w walce z tym problemem. Dyskryminacja i lęk przed chorymi wpływa negatywnie na ich zdrowie, a także może prowokować do zachowań ryzykownych. Francuskie Ministerstwo Zdrowia i Solidarności wraz z Narodowym Instytutem Edukacji na Rzecz Zdrowia (INPES) podjęły współpracę w ramach planu komunikacyjnego na rzecz walki z dyskryminacją osób seropozytywnych. Kampania „free hugs” (câlins gratuits, darmowe uściski) zachęca każdego do przytulenia drugiego człowieka w sposób spontaniczny i bezinteresowny, zgodnie z hasłem kampanii „Le Sida ne se transmet pas comme ça. L’amour oui.” (AIDS nie przenosi się w ten sposób. A miłość tak.)

Seria 12 kreacji zrealizowanych w marcu 2006 roku we współpracy z francuską telewizją miała na celu zwrócenie uwagi na prosty sposób okazania sympatii i życzliwości tym, którzy tego potrzebują w sposób szczególny.

Kampania, poza kreacjami prasowymi polegała na happeningowym rozdawaniu darmowych uścisków, ponieważ, jak twierdzą inicjatorzy kampanii, seropozytywni, czy też nie – wszyscy żyjemy obok siebie. Przytulenie drugiego człowieka jest symbolem – pozytywną postawą, darmowym gestem, ludzkim, spontanicznym odruchem, który może być podjęty przez każdego bez wysiłku.

Reguła jest prosta: każdy może napisać „Free hugs” na planszy, wyjść na ulicę i czekać na ludzi, którzy podejdą, po czym wziąć ich w ramiona. Filmy rejestrujące takie spotkania są zarówno klipem, jak i zapisem happeningów, które odbyły się między 11 a 21 marca i były wielokrotnie odtwarzane w największych stacjach telewizyjnych, zachęcając ludzi do wyjścia na ulice i do naśladowania „przytulanych zachowań”.

W ramach kampanii powstała również strona internetowa: www.contreladiscrimination.org , na której można zamieszczać swoje filmy rejestrujące realizację akcji darmowych uścisków, dowiedzieć się o metodach zabezpieczenia się przed wirusem HIV oraz przytulić się wirtualnie do innych ludzi.

—-
Jolanta Koczurowska, przewodnicząca ZG MONAR
– Kampanię uważam za interesującą. Elementy happeningu – oryginalne choć oczywiście gest przytulania jest dość intymnym elementem, ale zawsze można ten element zamienić na propozycję powitania (w różnej formie). MONAROWI, który reprezentuję, takie kampanie są bliskie – choćby „łańcuch czystych serc” (po raz pierwszy ustawiony od morza do Tatr w geście solidarności z ludźmi marginalizowanymi społecznie z powodu narkomanii ).
—–
Justyna Kowal, psycholog
– Kampania bardzo mi się podoba, mam tylko wątpliwości, czy przekaz jest do końca jasny. Czy osoby, które idą ulicą i widzą napis „uściski za darmo” i może się nawet poprzytulają, skojarzą przekaz kampanii o dyskryminacji seropozytywnych. Chyba, że akcja na ulicy połączona jest z filmami i tworzy czytelną całość.
—-
Irena Przepiórka, Krajowe Centrum ds. AIDS
– Kampania jest niesamowita! Bazuje na pozytywnych uczuciach. Nie ma w niej nic z łzawego sentymentalizmu, który tak wkurza i boli! Przystojny facet, uśmiechnięci ludzie i super muzyka! Przekaz jest bardzo prosty i emocjonalny! Na początku jest żal, że ludzie odmawiają mu przytulenia i potem cieszymy się razem z nim z każdej osoby reagującej spontaniczne! Nie ma w tym nic nienaturalnego, sztucznego! Super!!!!!
—-

Darmowe Przytulanie to już ruch społeczny – szeroko rozreklamowany w 2006 roku przez serwis You Tube stał się inspiracją do akcji przytulania na całym świecie. Opisana francuska kampania jest powtórzeniem na szeroką skalę akcji z 2001 roku kiedy to Jason Hunter przechadzał się ulicami Miami z transparentem Free Hugs po tym, jak zmarła jego mama. Chciał zatrzymać ludzi choć na chwilę w ich codziennym pośpiechu i uświadomić bezcenną wartość bliskości drugiego człowieka.

W 2004 roku akcję powtórzył Juan Mann w Sydney, po śmierci swojej babci. Zdobył ogromny rozgłos, ponieważ nagranie z jego udziałem oraz muzyką Sick Puppies umieszczono w internecie. Do dziś przytulanych happeningów odbyło się kilkadziesiąt na całym świecie.