Twarz obca, ale jakby znajoma

Kilka zdań i już wiadomo o kogo chodzi. Dawny znajomy, który wie wszystko o szkolnej przeszłości i zmianach pracy swojego rozmówcy. Jak można było go nie rozpoznać?

A jednak. W eksperymencie najpierw zdobyto adresy mailowe klientów baru, a po odszukaniu udostępnianych przez nich danych, poproszono grupę aktorów o podanie się za ich dawnych przyjaciół. Każda z pięciu zaczepionych osób, słysząc dokładne informacje na swój temat, przypominała sobie nieistniejącego znajomego, podawała numer telefonu i deklarowała chęć reaktywacji dawnej znajomości. Ludzie biorący udział w akcji nie zdawali sobie sprawy, że sami doprowadzili do sytuacji, w której ktoś obcy może wykorzystywać udostępniane w sieci informacje. Na wiadomość, że padli ofiarami prowokacji, uczestnicy reagowali śmiechem, ale też konsternacją. "Isn’t it time you thought about protecting your personal information on line?" („Czy nie powinieneś się zastanowić nad ochroną swoich danych w Internecie?”)– pytanie podkreśla uczucie niepokoju, jakie towarzyszy odbiorcy w trakcie oglądania tego eksperymentu. Co by było, gdyby nieznajomy okazał się kimś mniej sympatycznym od aktora biorącego udział w projekcie?

Inicjatorem kampanii jest firma Experian, oferująca usługi informacyjne i marketingowe dla firm, w tym zapobieganie kradzieży tożsamości. Pracuje także nad narzędziem IdentityProtect, mającym pomóc użytkownikom internetu w ochronie danych. Pomysł brytyjskiej agencji Abundance pokazuje jak, korzystając z tradycji programów w typie ukrytej kamery, nawiązać emocjonalny kontakt z odbiorcą. Chociaż utrzymana w konwencji żartu, kampania przestrzega i daje do myślenia. Problem przestępczości cyfrowej, rozwijającej się między innymi dzięki udostępnianiu osobistych informacji w sieci, staje się coraz bardziej palący.

Aleksandra Chudziak