„Podaruj 1%…”

W kampaniach jednoprocentowych dozwolone jest wszystko, co nie jest zakazane, a użyte środki zależą od tego co chce osiągnąć nadawca. Wiele – być może większość – strategii reklamowych kampanii 1% opiera się na intuicji autorów, a tym co jest sprawdzone i działa to cierpienie konkretnego dziecka. Dlatego też tak wiele organizacji zbiera pieniądze na subkonta, co jest oczywistym wypaczeniem idei 1%, ponieważ zebrane w ten sposób środki powinny służyć wzmocnieniu działań organizacji. Podobnie jak na inne negatywne zjawisko, jakim jest zbieranie środków z odpisu podatku przez fundacje korporacyjne, nie ma na nie prawnej rady. Zdecydowanie jestem przeciwnikiem epatowania cierpieniem, infantylizacji treści, przedmiotowemu traktowaniu podopiecznych i zdecydowanie wulgaryzacji języka. Stosowanie wyżej wymienionych zabiegów jest niesmaczne ale nie nielegalne.

Prawdziwy sens przekazywania 1%, jakim jest wzmacnianie konkretnej organizacji pozarządowej, powinien być komunikowany a takie działania piętnowane. Jedynym wyjściem jednak jest zwracanie uwagi na niewłaściwe zjawiska i edukowanie w tym obszarze. Służy temu m. in. Konkurs Kampania Społeczna Roku, w którym dla kampanii służących zbieraniu środków z 1% podatku przeznaczona jest osobna kategoria. Jury przyznaje nagrody i wyróżnienia, szczegółowo uzasadniając, tym kampaniom, które mogą służyć za dobry przykład. Z jednej strony emocje sprawiają, że reklamy są skuteczne a jednocześnie dobre kampanie 1% to takie, które pokazują działalność organizacji. Należy zatem szukać unikalnej cechy organizacji, lub danego tematu, na którym można zbudować emocjonalną kampanię.

Autor: Paweł Prochenko