Niezwykle skuteczną metodę aktywizowania władz miejskich wynaleziono w rosyjskim Jekatynburgu. W ciągu 24 godzin udało się dzięki niej załatać trzy uliczne dziury – i nie tylko.

Filmowa relacja z wydarzenia podaje, że Jekaterynburg jest 4. co do wielkości miastem w Rosji pod względem liczebności mieszkańców i jednym z ostatnich pod względem jakości dróg miejskich. Ogromne dziury w jezdniach i chodnikach straszą zarówno pieszych, jak i zmotoryzowanych. Poruszeni obojętnością władz miasta w tej kwestii, aktywiści z serwisu Ura.Ru przygotowali akcję interwencyjną, która w ciągu 24 godzin rozwiązała problem. Ura.Ru to lokalna agencja informacyjna zajmująca się sprawami miasta i całego regionu uralskiego.

Ponieważ jedyną sprawą, jaka zdawała się mieć znaczenie dla decydentów był ich własny wizerunek w mediach – postanowiono skojarzyć miejskie dziury z ich twarzami i nagłośnić sprawę w prasie i telewizji. Pewnej lipcowej nocy trzy największe wyrwy w mieście wkomponowano w portrety przedstawicieli miejskich władz, w tym prezydenta i wiceprezydenta. Obok każdego z malunków widniał cytat z programu wyborczego danego polityka.

Następnego poranka informacja o odważnym happeningu miejskim z Jekaterynburga stała się numerem jeden w rosyjskich mediach. Karykatury jeszcze tego samego popołudnia zamalowano z polecenia władz. Autorzy, spodziewając się takiego obrotu sprawy, przygotowali kolejny atak. Akcję usuwania portretów sfilmowano przy pomocy ukrytych kamer i skomentowano kolejnym graffiti: „Painting it is not fixing it” (Zamalowanie nie oznacza rozwiązania problemu). Kolejnego dnia dziury zostały załatane.

Trzy puszki farby i 24 godziny intensywnego PR-u zaowocowały imponującymi rezultatami: wyjątkowo uciążliwe dziury natychmiast naprawiono. Za pośrednictwem Ura.Ru można zgłaszać kolejne, niebezpieczne wyrwy w jekaterynburskich drogach. O akcji informowało ponad 300 mediów w Rosji i na świecie, w mediach społecznościowych pojawiło się ponad 7 tysięcy komentarzy na temat. Oglądalność strony Ura.Ru wzrosła dwukrotnie.

Pozostaje pozazdrościć i wysnuć pokrzepiający wniosek: Jak się chce, to można.
Paulina Wajszczak