„Największy d*pek na świecie” stał się bohaterem

Oddaje mocz do butelki i wyrzuca ją z samochodu, trąbi na starszą panią przechodzącą przez pasy, wchodzi zapalić do damskiej toalety, strzela do psa z karabinu paintballowego, zabiera dzieciom cukierki, jest opryskliwy i bezczelny. Coleman F. Sweeney to człowiek, którego nie da się lubić. Nie na darmo jest bohaterem spotu pod tytułem „The World’s Biggest Asshole” („Największy dupek na świecie”).

Przegląd koszmarnych zachowań Sweeney’a przerywa dopiero jego nagłe zasłabnięcie w barze szybkiej obsługi, gdzie wykłócał się z kelnerką. Reanimacja nie pomaga, bohater umiera, a pracownica restauracji  przeglądając jego portfel odkrywa, że… był on zarejestrowany jako dawca organów. Jak komentuje to lektor spotu – Nikt nie wie, co mogłoby skłonić go do takiej decyzji, ale fakty są faktami. Jego wątroba uratowała życie ojcu dwójki dzieci, dzięki sercu nauczycielka może uczyć kolejne roczniki. Skorzystała nawet właścicielka dręczonego przez niego psa. Teraz nie jest już dupkiem, jest bohaterem.

Kampania amerykańskiej organizacji Donate Life jest skierowana do młodych ludzi, przede wszystkim mężczyzn, gdyż – jak wskazują tamtejsze statystyki – o wiele rzadziej niż kobiety rejestrują się oni jako dawcy. Twórcy nie obawiali się wzbudzenia kontrowersji. „Myślę, że każdy wiedział, że to jest właściwy sposób komunikacji z tą grupą docelową” – komentował specyficzny humor i język Wade Alger z The Martin Agency, która przygotowała kampanię, w wywiadzie z portalem adweek.com. Will Burns z Ideasicle w tekście dla Forbes wskazuje, że postać Sweeneya jest nawiązaniem do często zarzucanego millenialsom egoizmu, ale kontekst jest szerszy: każdy zrobił w życiu coś, co było nie w porządku, a przesłanie ma dwa aspekty – nawet tytułowy „dupek” może komuś pomóc, a dzięki temu gestowi może przestać nim być.

Film w niecałe trzy tygodnie uzyskał prawie 1,5 mln wyświetleń na YouTube i w większości pozytywne komentarze, tak wśród internautów, jak i w prasie branżowej. The Martin Agency nawiązało kontakt z organizacją poprzez osobiste doświadczenia jednego z dyrektorów, którego brat potrzebował przeszczepu serca.