Corporate Wellnes Group o zdrowiu w firmach

Hotel Wellness proVita, Studio Sante i Instytut Psychoimmunologii, tworzące konsorcjum Corporate Wellness Group, zorganizowały konferencję poświęconą promocji zdrowia wśród pracowników w firmach.

3 proc. firm badanych w Polsce posiada w pełni wdrożoną strategię promocji zdrowia. Dla porównania na świecie strategię taką posiada 29 proc. firm biorących udział w badaniu. W Polsce pojedyncze inicjatywy w tym kierunku deklaruje 43 proc. respondentów – wynika z badań, które przedstawiono 11 września w Warszawie podczas konferencji Corporate Wellness. W debacie na temat zasadności corporate wellness w Polsce udział wzięli m.in. Wojciech Eichelberger i prof. Bolesław Rok z Akademii Leona Koźmińskiego.

Udział w globalnym badaniu corporate wellness na świecie wzięło 1 041 firm z 37 krajów. Badanie przeprowadziła po raz szósty firma Buck Consultants (USA). Raport zawiera po raz pierwszy szczegółową analizę 60 firm z Polski. Firmy ujęte w raporcie zatrudniają w większości (82 proc) poniżej 500 pracowników. Ich profil działalności jest bardzo zróżnicowany (m.in. produkcja, handel, usługi).

Według raportu do podstawowych zagrożeń zdrowotnych w Polsce zalicza się niski poziom aktywności fizycznej, stres oraz nieodpowiednie odżywianie. To prowadzi do otyłości i innych problemów zdrowotnych. Wśród negatywnych czynników znacznie obniżających efektywność pracy wymienia się też brak równowagi między życiem osobistym a zawodowym oraz depresję. Prowadzą one często do chorób, które wiążą się z dużymi kosztami pracodawców. Rozwiązaniem tego problemu, według organizatorów konferencji, jest wdrażanie strategii zdrowia w firmach. Jako największe bariery do zaangażowania się w program promocji zdrowia polscy pracownicy wskazują:  Brak wystarczającej ilości czasu na uczestnictwo w programach promocji zdrowia i wellness oraz zmianę nawyków zdrowotnych (74 proc.); trudność w znalezieniu osobistej motywacji do długoterminowej zmiany nawyków związanych ze stylem życia (54 proc.); brak indywidualnego podejścia do poszczególnych pracowników przy tworzeniu programów (51 proc.); ogólny sceptycyzm odnośnie wpływu programów na poprawę zdrowia; obawa o dostęp pracodawcy do osobistych wyników zdrowia (15 proc.).