Tata to nie terapeuta

„Jestem mamą. Nie rehabilitantką. Jestem tatą. Nie terapeutą” – mówią rodzice dzieci z niepełnosprawnościami. Kampania prowadzona jest na rzecz równych szans rodziców dzieci niepełnosprawnych w powrocie na rynek pracy. Fundacja IMAGO i Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego (FIRR) za pośrednictwem punktu doradczego oferują dostęp do aktualnych informacji o tym, jak uzyskać wsparcie dla niepełnosprawnego dziecka.

Po urodzeniu się dziecka z niepełnosprawnością jego rodzice najczęściej nie są w stanie zapewnić
dla niego specjalistycznej opieki. W związku z tym jeden z rodziców nie wraca do pracy, a swoją uwagę i czas poświęca jedynie dziecku. Jednocześnie rodzice nie są w stanie wyegzekwować należnej rehabilitacji i muszą finansować ją z własnych środków, o ile ich na to stać, a do tego są osobiście zaangażowani w jej prowadzenie.

W ramach projektu funkcjonuje bezpłatna infolinia, w której rodzice mogą zgłaszać swoje indywidualne problemy z zakresu orzecznictwa, rehabilitacji, edukacji, pomocy społecznej i prawa pracy. Ponadto na stronie: www.pomocdlarodzicow.pl pobrać mogą informator i wzory pism, przydatnych przy załatwianiu podstawowych spraw, związanych z zaspokojeniem potrzeb dziecka (opieki, rehabilitacji czy leczenia). Pracownicy Fundacji zamierzają również wyjść naprzeciw rodzicom, organizując dla nich 15 spotkań informacyjnych w 5 miastach, które w części będą transmitowane w Internecie. Ponadto do 2 tysięcy placówek organizatorzy wysłali materiały informacyjne związane z kampanią. Prowadzone działania są częścią projektu „Równe szanse rodziców dzieci niepełnosprawnych w powrocie na rynek pracy”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Według wyliczeń dr Pawła Kubickiego z SGH, różnica w wydatkach państwa pomiędzy rodzicem, który rezygnuje z pracy i pobiera świadczenie pielęgnacyjne, a rodzicem, który pracuje na pół etatu, wynosi ponad milion złotych. Rodzic ze świadczeniem pielęgnacyjnym nie może go łączyć z pracą zarobkową. Wokół tego zagadnienia skupiać będzie się dyskusja prowadzona podczas konferencji, odbywającej się 2 kwietnia w Warszawie.

Według badań GUS w Polsce żyje ponad 560 tys. rodzin z niepełnosprawnymi dziećmi, z czego ponad 350 tys. to rodziny pełne, a ponad 210 tys. niepełne. W rodzinach pełnych tylko w 42% przypadków aktywnych zawodowo jest oboje rodziców. W co trzeciej rodzinie pełnej jeden rodzic rezygnuje z pracy, by zająć się dzieckiem. Z reguły jest to matka (75%), rzadziej tojciec (25%). W co czwartej rodzinie pełnej oboje rodziców nie pracuje. Z kolei w rodzinach niepełnych biernych zawodowo jest 74% rodziców (z tego 89% to samotne matki, a 11% to samotni ojcowie). Kampania skierowana jest do rodzin z niepełnosprawnymi dziećmi, w których co najmniej jeden rodzic nie pracuje. To w sumie 350 tys. rodzin, w których biernych zawodowo jest 310 tys. kobiet i 130 tys. mężczyzn.