Na ławkach w parkach, przy płotach i w innych miejscach w przestrzeni publicznej posadzono manekiny. W ich czołach wycięto otwór jak w skarbonkach. Plastikowe postacie zaopatrzono także w kartonowe tabliczki z informacją "I need money for homeless families of Amsterdam" ("Potrzebuję pieniędzy dla bezdomnych rodzin z Amsterdamu").

Akcja porusza dotkliwy dla Amsterdamu problemu ludzi nie mających dachu nad głową. Mieszkańcy miasta przywykli do widoku osób bezdomnych na ulicach. W tym przypadku żywe osoby zostały zastąpione manekinami, co przywodzi na myśl porównanie bezdomnych do stałego wystroju miasta, elementu scenografii, jakim w witrynach sklepowych są manekiny. Jest to mocne porównanie, które pozwala uświadomić nie tylko problem bezdomności, ale również bierność ludzi przechodzących obojętnie obok takich osób. Zastosowano tutaj element gry na emocjach i zaskoczenie, kiedy okazuje się, że manekin nie jest prawdziwym bezdomnym. O skuteczności kampanii świadczą też datki, jakie zebrano w manekinowych skarbonkach.

Daria Ostrowska