Podręczniki psują wzrok i plecy

Większość obecnych na polskim rynku podręczników wydawana jest na błyszczącym papierze o wysokiej gramaturze. Może mieć to negatywny wpływ zarówno na wzrok uczniów, jak i na ich prawidłową postawę ciała. Papier o wysokiej gramaturze ponadto znacząco zwiększa zużycie drewna, a także wody i energii potrzebnych do jego produkcji. Polska Zielona Sieć zbiera podpisy pod petycją do wydawców podręczników o korzystanie z papieru przyjaźniejszego dla zdrowia i środowiska. Petycję można podpisać na www.ekonsument.pl.

Papier stosowany do produkcji podręczników w przeważającej mierze wciąż pochodzi z drewna z wycinki lasów. Część tego drewna pochodzi z racjonalnie zarządzanych zasobów leśnych, jednak większość, według PZŚ, pozyskiwana jest w wyniku nieodpowiedzialnego zarządzania lasami, w tym z nielegalnych wycinek i niszczenia zasobów leśnych o szczególnej wartości przyrodniczej (jest to szczególnie częsta praktyka w przypadku druku w Chinach i innych krajach Azji, gdzie masowo stosuje się papier firmy Asia Pulp and Paper, pochodzący z niszczenia ostatnich lasów deszczowych Indonezji).

Na rynku papierów poligraficznych można znaleźć także odpowiedzialne środowiskowo alternatywy w postaci papieru z recyklingu (makulatury) lub z certyfikatem świadczącym o odpowiedzialnym zarządzaniu zasobami leśnymi (np. certyfikat FSC). Stosowanie papieru z recyklingu pozwala zaoszczędzić ok. 70% energii potrzebnej do produkcji papieru z włókiem pierwotnych, a także zmniejszyć zużycie szkodliwych dla środowiska związków chemicznych oraz wody.

Nieobojętny dla środowiska jest także proces bielenia papieru. Wybielanie masy celulozowej za pomocą chloru lub związków opartych na chlorze powoduje uwalnianie do środowiska trwałych i wysoce toksycznych związków zwanych dioksynami. Na rynku papierów poligraficznych można dostać papier wyprodukowany całkowicie bez użycia chloru (tzw. papier TCF – Total Chlorine Free) a także bezchlorowy papier z recyklingu (tzw. papier PCF – Processed Chlorine Free – przetwarzany bez użycia chloru). Żaden z tych procesów nie prowadzi do wytwarzania szkodliwych substancji, w tym dioksyn, natomiast w obu wykorzystywane są tlen, ozon lub nadtlenek wodoru jako czynniki wybielające.