Oni już nie żyją

Wszystkie osoby, które wystąpiły w tej kampanii już nie żyją, dlatego jej hasło jest całkowicie uzasadnione: “I have already died” (Ja już umarłem/umarłam). Zaskoczenie odbiorców ma ułatwić zbiórkę pieniędzy na walkę z chorobą.

Dziewięć osób chorych na ALS czyli stwardnienie zanikowe boczne, zgodziło się kilka lat temu wziąć udział w projekcie badawczym na temat choroby. Nagrano wtedy ich poruszające apele o dotacje na dalsze badania.

Kobiety i mężczyźni spoglądają w obiektyw kamery i ze stoickim spokojem wyjaśniają widzom sytuację.

Choroba Lou Gehriga, znana jako stwardnienie zanikowe boczne, prowadzi do stopniowego zanikania mięśni, a w efekcie do śmierci człowieka. Proces ten trwa zazwyczaj nie dłużej niż trzy lata. Feralną diagnozę usłyszą jedna lub dwie osoby na sto tysięcy, w wieku od 50 do 70 lat. Przemysł farmaceutyczny nie inwestuje w badania nad tym schorzeniem, ze względu na jego nieuleczalność i tempo postępowania.

„Please support the ALS Foundation Netherlands and join the fight against this mercilles disease. Not for me. I have already died.” (Proszę, wesprzyj Fundację ALS Netherlands i przyłącz się do walki z tą bezlitosną chorobą. Nie dla mnie. Ja już nie żyję) – apelują bohaterowie spotów. Reklamę wyemitowano w telewizji już po ich śmierci, za zgodą chorych i ich rodzin.

Marcel Hartog, dyrektor kreatywny agencji Publicis, odpowiedzialnej za kreację, powiedział: – Daliśmy głos pacjentom, by opowiedzieli jak szybko postępujące i osłabiające jest ALS. Postawiliśmy na konfrontację.

Kampania głęboko poruszyła holenderską opinię publiczną. Stała się tematem programów telewizyjnych, artykułów  w prasie i debat. Konfrontacyjne podejście do walki o fundusze na badania okazało się w tym wypadku niezwykle skuteczne. Wpływy od darczyńców wzrosły o 500%. Pozwoli to holenderskiej fundacji kontynuować walkę z tą śmiertelną chorobą. Poza sukcesem finansowym, celem kampanii jest edukacja na temat schorzenia.
Olga Ambrosiewicz