Jedzenie staje się torturą

Pożywienie jest odpowiedzią na jedną z najbardziej podstawowych potrzeb biologicznych
człowieka – głód. Jest to nieodłączna część życia, od której nie da się tak po prostu uwolnić bez
konsekwencji. Freud postulował, że akt karmienia jest kluczowy dla socjalizacji i formacji
tożsamości dziecka. Dzięki karmieniu nabywa ono przekonań o hojności świata lub jego braku.

Dlaczego dla niektórych jedzenie staje się torturą?

Problem zaburzeń odżywiania na całym świecie dotyczy przede wszystkim osób młodych,
przed dwudziestym rokiem życia, ale coraz częściej chorują również dzieci. Zaburzenia
odżywiania stanowią jedną z najbardziej niebezpiecznych grup zaburzeń psychicznych. Surowy
wskaźnik umieralności dla zaburzeń odżywiania wynosi 23, co oznacza, że zaburzenia te mają
najwyższy wskaźnik umieralności wśród wszystkich zaburzeń psychicznych.

W ramach hiszpańskiej kampanii przeciwko anoreksji z 2001roku wykonano plakat „Usta”.
Obrazuje on młode kobiece usta zasznurowane w akcie autoagresji. Symboliczne okaleczenie
w poruszający sposób przedstawia problem, z który to codziennie zmaga się chorująca
młodzież oraz dorośli. Jedzenie staje się dla nich torturą, niejedzenie zaś przejawem agresji na
podobieństwo kaleczenia ciała. Fizyczne zadawanie ran okazuje się łatwiejszym do zniesienia
od psychicznego cierpienia. Uśmierzające ból głodzenie odwraca uwagę od bólu psychiki.

Kampania realizowana przez agencję reklamową Publicis Espana ma na celu zwrócić publiczną
uwagę na sytuację osób chorych. Poruszające uczucia zdjęcia ust trafnie alarmuje o cierpieniu
chorych. Hasło widniejące na zdjęciach „Don’t let eating become a torturę” to profilaktyczny
przekaz kierowany do osób z zaburzeniami jedzenia. Choć postulat namawia do podjęcia walki
z chorobą, niestety nie daje żadnych wskazówek jak należałoby to zrobić.