Gdzie można dotykać Kiko?

„The Underwear Rule” czyli „bieliźniana zasada” ma przypominać dzieciom, że nie mogą być dotykane bez swojej zgody w miejscach, które zakrywa bielizna. Jak to wygląda w praktyce demonstruje dla nich postać Kiko i jego przyjaciółka Dłoń, animowani bohaterowie kampanii Rady Europy.

Dłoń potrafi latać, grać na fortepianie i przygotowywać różne smakołyki. Kiko, zapytany przez Dłoń o zgodę, pozwala jej dotykać swoich włosów, nosa i ręki, ale zdecydowanie odmawia, gdy ta chce dotknąć jego miejsc intymnych, zakrytych przez bieliznę.

Dla celów kampanii, poza filmem, powstał także plakat, pocztówki, tapeta na pulpit oraz portal internetowy www.underwearrule.org, z którego można ściągnąć za darmo książeczkę „Kiko and The Hand” (Kiko i Dłoń).

Zdaniem twórców kampanii, od najmłodszych lat warto zaszczepiać dziecku świadomość, że jego ciało jest jego własnością i nikt nie ma prawa go dotykać wbrew jego woli. Dzieci powinny wiedzieć jak odróżnić ”dobry dotyk” od tego „złego”, jak mówić „nie” przejawom niechcianego dotyku i jak informować zaufane osoby o „złych sekretach”, czyli o sytuacjach, w których przekroczono granice ich intymności.

Kampania „The Underwear Rule” ma uświadomić także dorosłym problem wykorzystywania seksualnego najmłodszych. Zachęca rodziców do rozmowy na ten temat z dziećmi oraz zwraca ich uwagę na konieczność edukacji najmłodszych w kwestii seksualności człowieka, zdrowych zachowań seksualnych i zagrożeń związanych z nadużyciami seksualnymi. Twórcy kampanii przygotowali dla rodziców materiały edukacyjne dostosowane do zdolności intelektualnych dzieci w wieku od 3-7 lat, które mogą pomóc w rozmowie.

Kampania jest częścią akcji „One in Five” (Jedno na Pięć) realizowanej przez Radę Europy w ramach programu „Building a Europe for and with children” (Budowanie Europy dla i wraz z dziećmi). Program koncentruje się na dwóch obszarach działań: upowszechnianiu praw dziecka oraz ochronie najmłodszych przed wszelkimi rodzajami przemocy. Organizatorom chodzi tez o jak najszybszą ratyfikację oraz implementację Konwencji Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem z 12 lipca2007 roku.

Według danych zgromadzonych przez Radę Europy jedno na pięć dzieci pada ofiarą wykorzystywania seksualnego. Sprawcami wykorzystywania seksualnego w 70% do 85 % przypadków są osoby z najbliższego otoczenia dziecka, a przestępstwa seksualne dotyczące nieletnich zazwyczaj nie są zgłaszane odpowiednim organom w względu na wstyd, strach czy obawy przed odrzuceniem osób poszkodowanych.

Hasła kampanii to:
“Good secrets make you happy. Bad secrets don’t” (Dobre sekrety uszczęśliwiają Cię. Złe sekrety nie.);
“If touching doesn’t feel right, it isn’t right” (Jeżeli dotyk nie wydaje się właściwy, to taki nie jest.);
„Talk to your children and make sure they can talk to you” (Porozmawiaj ze swoimi dziećmi i dopilnuj, by one mogły porozmawiać z Tobą);
„A new bedtime story could prevent your worst nightmare.” (Nowa bajka przed snem może powstrzymać najgorszy koszmar.)
D. Wilk