Drugie życie odpadów

Nagradzana kampania namawiająca do wiary w reinkarnację. Akcja Greenpeace Polska miała na celu podniesienie świadomości Polaków w kwestii recyklingu takich surowców jak plastik, papier, szkło i aluminium. Była także próbą zachęcenia mieszkańców dużych miast, których głównie dotyczy problem wysokiej produkcji śmieci, do segregacji odpadów.

W kampanii posłużono się plakatami przygotowanymi w trzech wersjach oraz utworzono stronę internetową dotyczącą segregacji odpadów. Każdy plakat przedstawiał kompozycję wykonaną z innego surowca: plastiku, papieru lub aluminium oraz opatrzony był napisem: „Uwierz w reinkarnację”.

1 tona makulatury to 17 drzew, których nie trzeba ścinać. Z papieru z odzysku robi się chusteczki i serwetki, gazety, zeszyty czy materiały termoizolacyjne. Metalowe puszki można odzyskiwać w nieskończoność, co powoduje zmniejszenie ilości zanieczyszczeń powietrza o 95%, natomiast wody – o 97%. Z potłuczonego szkła można wyprodukować butelki, szklanki, watę szklaną i dodatki do farb, a z plastiku: meble, płyty, folie, butelki, a nawet oleje opałowe.

Hasło reinkarnacji, jak i konwencja estetyczna, nawiązują do kultury hinduizmu. Kampania zrywa ze stereotypem nudnego segregowania odpadów, wykorzystując plakaty przyciągające wzrok przypominające artystyczne kolaże. Jeżeli chodzi o aspekt techniczny – kompozycje plakatowe były układane z prawdziwych materiałów w studio, a następnie fotografowane. Jedynie nieliczne elementy dodano komputerowo.

Plakaty prezentowano w wiatach przystankowych AMS w Warszawie, Krakowie i Poznaniu oraz w magazynie „MaxMagazine”.

Agencja Saatchi & Saatchi Polska została nagrodzona za tę kampanię Brązowym Lwem w Cannes oraz Brązem w kategorii “Outdoor” w polskim Konkursie Twórców Reklamy.

Komentarz redakcji Plakaty pod względem artystycznym są bardzo ciekawe, pewną wątpliwość budzi jednak skuteczność kampanii – słabym jej punktem był fakt, że reklamy nie zawierały praktycznych informacji na temat segregacji surowców, a adres strony, która miała pełnić funkcję informacyjną, umieszczony został na dole, zbyt drobnym drukiem, jak na bardzo intensywne, wieloelementowe otoczenie, w jakim sie znalazł.
M. Pietrzak, J. Mentel